WB87
Resultaat
We design the future
About us
Wij zijn projectgroep WB87. Studerende aan de TU Delft zijn wij samen gekomen via onze studie Mechanical Engenering. Ons doel was het creëren van een grijper die werkt op basis van luchtdruk. Hier waren in totaal 9 weken voor uitgestippeld. Op onze website laten wij u zien wie er heeft deel genomen aan dit project, hoe het proces naar onze grijper, The Gripp, is gelopen en hoe wij terugkijken op het project.
Van links naar rechts: Hamza Kocak, Noah Davis, Celine Den Bremer, Thomas Mulder, Noor Tönjann en Motahar Shah
Evaluatie
Procesevaluatie
Tijdens het project zijn er een aantal dingen mis gelopen. Het begon bij het maken van individuele concepten. Elk concept dat gecreëerd was is besproken binnen de groep. Daarna zijn er ook spuugmodellen van gemaakt om te kijken wat wel en niet voldeed aan de eisen en wensen van de groep. Vervolgens zijn er beoordelingsschema's gemaakt en is er gekozen voor verschillende onderdelen. Aan de hand van deze onderdelen is toen een ontwerp ontstaan. Maar nadat dit ontwerp gekozen was is er niet goed gekeken hoe realistisch dit ontwerp daadwerkelijk was. Zo is er niet gerekend aan het ontwerp.
Nadat deze fout onbewust is begaan is er een SolidWorks tekening gemaakt die vervolgens opgestuurd is naar de lasersnijder. Toen de onderdelen binnen kwamen en men in de AWS de grijper in elkaar probeerde te zetten, bleek dat geen van de afmetingen klopte. Alles was korter dan van te voren was uitgedacht. Daarnaast was er ook niet berekend hoe lang alles moest zijn en onder welke hoeken de actuatoren gemonteerd moesten worden. Dit zorgde er niet alleen voor dat de afstanden niet meer behaald werden, maar ook dat een groot deel van de grijper niet in elkaar gezet kon worden,
Het grootste probleem binnen het ontwerp waren de armen die de grijphand verbonden aan het bord. Deze hadden ten eerste niet de juiste lengte, waardoor de hand nooit de appel zou bereiken. Daarnaast waren de armen ook niet stabiel ontworpen waardoor we ze uiteindelijk in de vorm van een vierkant zijn gemonteerd in plaats van in een v-vorm.
Vervolgens ontstond het probleem bij de horizontale verplaatsing. Weer bleek dat de armen die aan het achterste en voorste bord gemonteerd moesten worden te kort waren. Maar de armen waren niet alleen te kort. Ze misten ook gaten in het ontwerp waaraan de actuatoren gemonteerd zouden worden. Het gevolg hiervan was dat de actuator niet eens vastgemaakt kon worden en stel het was toch mogelijk, zou de afstand van 27 cm (zie tekening hieronder x) nooit behaald worden.
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
Naast dat de grijper zelf een probleem was, stond het bord ook niet op de juiste hoogte. Het gevolg hiervan was dat de grijper elke keer als het naar de tafel bewoog, met een noodgang terecht kwam. Hierdoor zou de appel eventueel beschadigd kunnen worden.
​
Al met al is het ontwerp dat we in eerste instantie hadden niet geslaagd. Uiteindelijk is het ons wel gelukt om op basis van het oude ontwerp een nieuw concept te creëren die wel in elkaar kon en uiteindelijk ook werkte. Helaas was het niet meer mogelijk om de juiste afstanden te behalen.
​
Groepsevaluatie
De samenwerking binnen een project is van groot belang. Vaak is te zien dat als een project mis loopt dat het probleem was dat de groep niet goed functioneerde. Het functioneren van een groep berust op meerdere elementen. Een van de belangrijkste elementen daarvan is communicatie. De communicatie was dan ook een van de punten waar het binnen dit project mis ging.
Er waren een aantal omstandigheden binnen de groep. Een van de dingen was dat er mensen met persoonlijke complicaties zaten waardoor er niet altijd even veel op hun aanwezigheid en werk gerekend kon worden. Dit was niet duidelijk door gecommuniceerd aan de groep in het begin. Hierdoor ontstonden er verwachtingen die niet nagekomen konden worden waardoor er frustraties kwamen binnen de groep met de vraag, waarom wordt het werk niet geleverd wat we hadden gevraagd?
Daarnaast was er ook te weinig communicatie over die ontstane frustraties waardoor er een ophoping aan irritaties ontstond bij sommige personen. Dit alles resulteerde in een steeds stroevere samenwerking, tot uiteindelijk de bom ontplofte. Nadat deze bom is ontploft zijn er externe mensen ingeschakeld om samen met hen een gesprek te kunnen voeren over de situatie die was ontstaan. Er zijn toen veel emoties los gekomen binnen de groep, wat duidelijk maakte dat mensen al heel lang niet meer met elkaar praatte. Toen het gesprek was geweest kon uiteindelijk ieder elkaar ook weer de hand schudden.
Een ander communicatiepunt is ook mis gegaan. Dit communicatie punt was gebaseerd op het inlichten van elkaar. Vaak zijn er binnen het project ‘gewoon’ dingen gedaan, zonder eventuele verdere uitleg naar andere. Hierdoor weet niet alleen de helft niet wat er gebeurt ondertussen, maar kan er ook niet ‘samen’ gehouden worden aan een planning.
Wat er had moeten gebeuren is dat men aan ieder uitlegt waar hij/zij mee bezig is en daarmee de rest ook up-to-date houdt. Stel het lukt niet of men krijgt het niet op tijd af, dan weet de rest dat ook en kan er altijd iemand bijspringen.
Waar het uiteindelijk op neer komt is dat niemand het project alleen kan doen. Je moet het doen als een groep, praktisch gezien als een familie. Tuurlijk het gaat altijd om het geleverde resultaat, maar er kan alleen resultaat geleverd worden als ieder onderling eerlijk en open blijft naar elkaar. Geef je fouten toe, werk er samen aan en kom tot een oplossing. Dat is de les die de groep hieruit geleerd heeft. Samen sta je sterk en samen ben je ook zo sterk als je zwakste familie lid, dus betrek elkaar, heb geduld en luister. Dit is de formule voor een goed lopend project.
Taakverdeling
Binnen een groep heeft ieder individu zijn eigen rol. Zo zijn er uitvoerende krachten, leidende krachten en controlerende krachten.
In het begin van het project was het duidelijk te zien dat ieder individu opzoek was waar haar of zijn krachten lagen. Vaak is dat moeilijk in te schatten als men nog nooit eerder met elkaar gesproken heeft en dan moet gaan samenwerken. Toch moet men hiermee om leren te gaan. Dit zal namelijk vaker voorkomen in de toekomst.
In de loop van het proces werd duidelijk waar ieders talent lag, helaas was dit te laat. Meerdere aspecten binnen het project waren daardoor misgelopen. Een aantal studenten hadden posities ingenomen die achteraf helemaal niet bij hem of haar paste waardoor het geleverde werk niet goed was of simpel weg niet geleverd werd.
Nadat het project was afgelopen is de groep bij elkaar gekomen en heeft de groep ook met elkaar doorgesproken waar volgens de groep de talenten van ieder individu lagen. Zo weet ieder voortaan ook van zichzelf wat voor een positie hij/zij moet gaan aannemen binnen het volgende project. Dit zal veel tijd en discussie schelen binnen een project.
​
Vertrouwen
Buiten een duidelijke taakverdeling en duidelijke communicatie is het ook van belang dat men op elkaar kan vertrouwen. Zowel over persoonlijke dingen als geleverd werk.
In de groep is af en toe te weinig gevraagd naar wat er in mensen hun leven om ging als hij of zij aangaf niet aanwezig te kunnen zijn wegens persoonlijke omstandigheden. Hier komt ook weer ‘de familieband’ terug. Vraag ook aan elkaar hoe het met iemand gaat en wat de reden is dat iemand zijn werk niet kon leveren of niet aanwezig was in plaats van aannames te doen. Vaak zijn aannames maken makkelijker dan praten over de omstandigheden die er op dat moment zijn. Toch is dit wel belangrijk. Let op elkaar en help elkaar, dat is wat de groep hiervan heeft geleerd.